تلاش دانشمندان برای احیای جانوران منقرض شده
ایده احیای حیوانات باستانی هنوز در حوزه تخیل باقی مانده، اما دانشمندان دانشگاه هاروارد گام کوچکی را به سوی این هدف برداشته و DNA یک ماموت پشمالو را در سلول‌های فیل پرورش یافته در آزمایشگاه وارد کرده اند.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، ماموت‌های پشمالو هزاران سال پیش منقرض شده‌اند و آخرین گونه ی آنها حدود ۳۶۰۰ سال پیش از بین رفته است؛ اما دانشمندان معتقدند، ممکن است بتوان آنها و گونه‌های منقرض شده دیگر را از طریق روش انقراض زدایی احیا کرد. محققان از یک روش ویرایش ژن موسوم به CRISPR برای قرار دادن ژن‌های ماموت مسئول ایجاد گوش‌های کوچک، چربی زیرپوستی، طول و رنگ مو در DNA سلول‌های پوست فیل استفاده کردند.
قرار دادن DNA ماموت در سلول‌های فیل تنها یک گام اولیه در فرآیند طولانی بازیابی این موجودات محسوب می‌شود. محققان در مرحله بعدی نیازمند شناسایی راهی برای تبدیل سلول‌های ترکیبی به بافت‌های خاص هستند تا ویژگی‌های بروز یافته توسط آنها را بررسی کنند؛ برای مثال دانشمندان باید اطمینان یابند که ژن‌های ماموت‌ها به تولید مو با رنگ و بافت درست می‌پردازند. پس از آن دانشمندان قصد دارند این سلول ها را در یک رحم مصنوعی پرورش دهند؛ اگر آنها بتوانند این سلول‌های ترکیبی فیل-ماموت را زنده نگهدارند، امیدوارند بتوانند فیل‌هایی تولید کنند که در آب و هوای سرد دوام می‌آورند.
محققان تنها پس از موفقیت در زنده نگهداشتن این موجودات ترکیبی، اقدام به انتقال DNA بیشتری از ماموت‌ها در ژنوم فیل‌ها کرده و در نهایت ماموت‌ها را احیا خواهند کرد. این در حالیست که ماموت‌ها تنها حیوانات کاندید انقراض زدایی نیستند. در سال ۲۰۰۳، دانشمندان توانستند تاحدی بز کوهی پیرنئن را که در سال ۲۰۰۰ منقرض شده بود، با شبیه‌سازی یک نمونه بافت منجمد شده بز احیا کنند؛ اگرچه این حیوان پس از تولد تنها هفت دقیقه زنده ماند.
سال‌ها پیش گروهی از دانشمندان از DNA یک ببر تاسمانیایی ۱۰۰ ساله در موزه‌ای در ملبورن استفاده کرده و آن را در جنین موش وارد کردند و دریافتند که این ژن‌ها کاربردی هستند. دانشمندان دانشگاه هاروارد نیز در تلاش برای بازیابی کبوتر وحشی هستند که در اوایل قرن ۲۰ منقرض شد. آنها حدود یک میلیارد حرف DNA را از یک گونه ۱۰۰ ساله کبوتر در موزه استخراج کرده و قصد دارند آنها را در DNA یک کبوتر کوهی معمولی وارد کنند. جزئیات این دستاورد هنوز در مجلات علمی منتشر نشده و باید توسط دانشمندان مورد بررسی قرار بگیرد.